Ο Lars Rasmussen ήταν ένας από τους βασικούς υπεύθυνους για μια από τις πλεον επιτυχημένες webapps, το Google Maps, το οποίο από «site με χάρτες» έχει πια μετατραπεί σε μια πλατφόρμα γεωγραφικών πληροφοριών που αρχίζει από τον υπολογιστή και φτάνει μέχρι τα κινητά μας. Ήταν, όμως, επίσης, ο ένας από τους δημιουργούς του όχι-και-τόσο-επιτυχημένου Wave της Google, που κατά την άποψη μας ήταν μια από τις πλέον αδικημένες υπηρεσίες που είδαμε πρόσφατα. Και κατά πάσα πιθανότητα, ακριβώς αυτή η «αποτυχία» του αποτέλεσε και το λόγο που ο Rasmussen εγκατέλειψε την Google και, τώρα πια, εντάσσεται στην ολοένα και μεγαλύτερη… οικογένεια του Facebook.Λάθος προσέγγιση
Όσον αφορά στο Wave, ο λόγος που θεωρούμε πως ήταν ένα από τα πλέον «αδικημένα» projects εντοπίζεται στη λανθασμένη αλλά ταυτόχρονα όχι αρκετά εκτενή προβολή του, με την ίδια την Google να δείχνει σαν να μην μπορεί να αποφασίσει «πώς θα μπορούσε να το προβάλλει» στους χρήστες για να τους προσελκύσει σε αυτό. Ταυτόχρονα, όμως, ήταν και ένα από τα projects που δεν πρόλαβαν καλά-καλά να «ζήσουν» ούτε καν για ένα χρόνο! Μετά την αρχική ανακοίνωση της Google που έδινε μια γεύση του «τι ήταν το Wave», «γιατί ήταν επαναστατικό» και «πώς θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί», η μεγάλη εταιρεία είχε τη… φαεινή ιδέα να περιορίσει την πρόσβαση στην υπηρεσία της, προφανώς προσπαθώντας να επαναλάβει την επιτυχία της αντίστοιχης προσέγγισης που είχε ακολουθήσει με το Gmail. Η λογική έμοιαζε να είναι πως «αν το χρησιμοποιούν λίγοι, θα αρχίσουν να μιλούν σε φίλους και γνωστούς τους για αυτό, θα τους εθίσουν και, όταν τελικά `ανοίξουν οι πόρτες` της υπηρεσίας, όλοι θα… ορμήξουν για να τη χρησιμοποιήσουν αμέσως».
Το πρόβλημα με αυτή την προσέγγιση ήταν πως, ενώ το Gmail μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από όσους είχαν αποκτήσει νωρίς πρόσβαση σε αυτό, το Wave, κατά βάση μια «λύση συνεργασίας», ήταν… άχρηστο! Τι να κάνεις «μέσα» σε μια «λύση συνεργασίας» αν είσαι… μόνος και δεν έχεις «με ποιόν να συνεργαστείς»; Η προσέγγιση της «κλειστής beta» έδειξε να βλάπτει περισσότερο αντί να ευνοεί το Wave. Και, λες και ξαφνικά βρέθηκε σε… κρίση άγχους, μόλις λίγους μήνες (μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού!) αφού το Wave «άνοιξε τις πύλες του» στο κοινό, πάνω που οι πρώτοι «δοκιμαστές» του είχαν αρχίσει να… καταλαβαίνουν το πόσο χρήσιμη υπηρεσία ήταν, η Google ανακοίνωσε πως διέκοπτε την υποστήριξη του, και όποιος ήθελε να το χρησιμοποιήσει είχε περιθώριο μέχρι το τέλος του έτους.
Το "social network" επεκτείνεται
Το Wave ήταν από πολλές απόψεις ένα digital «παιδί» του Lars Rasmussen, μια προσπάθεια για την οποία πραγματικά αισιοδοξούσε πως θα μπορούσε να αλλάξει τον τρόπο που χρησιμοποιούμε καθημερινά το Internet. Μάλλον είναι λογικό να απογοητεύτηκε από τη στάση της Google απέναντι στο «δημιούργημα» του. Μάλλον θα περίμενε καλύτερη προώθηση του, περισσότερη υποστήριξη, ευρύτερη αποδοχή του. Και μάλλον, κάπου στα γραφεία του Facebook, όπου είναι γνωστό πως «μετακομίζει» από την Google για να αναλάβει νέα projects, θα έχει την ευκαιρία να επαναλάβει αντίστοιχα μεγαλεπίβολα αλλά και… υπεραισιόδοξα projects όπως ήταν τα Maps και Wave, αλλά με άλλη «στάμπα»: Facebook στη θέση της Google.
Και μάλλον όλα αυτά δείχνουν πως οι μόνοι που αντιμετωπίζουν το Facebook αποκλειστικά ως ένα «κοινωνικό site» είμαστε εμείς οι ίδιοι (και ο… David Fincher)! Διότι, «υιοθετώντας» άτομα σαν τον Rasmussen η «οικογένεια» του Facebook αποδεικνύει αυτό που ούτως ή άλλως γνωρίζαμε: τα «status updates» και οι «photo galleries» ήταν μόνο η αρχή. Το Facebook σύντομα θα αρχίσει να εντείνει τις προσπάθειες του να γίνει «Google στη θέση της Google».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου